Kilka portretów Emilki w stylu czarno -białym.

Na moim blogu bardzo rzadko pojawiają się ludzie.No cóż,to nie mój temat.W dobie powszechnej dostępności fotografii cyfrowej,są tacy co fotografują wszystko.Ale są też tacy,którzy wybierają jakiś określony temat i jemu pozostają wierni.W moim wypadku nie są to niestety ludzie.Bardzo ładnie to podsumowała moja Edyta : " Tobie dać aparat do ręki,to tylko ptaszki,widoczki,kwiatuszki i robaczki na nich siedzące!".
To prawda.Moją specjalnością jest właśnie ten obszar fotografii.Kiedy ktoś idzie na medycynę to najpierw uczy się ogólnie wszystkiego.Po jakimś czasie jednak,wybiera specjalizację która go interesuje.Tak samo jest z fotografią.Ale czasem,nawet ptasi snajperzy kierują swoje obiektywy na inne obiekty.Ten długi wstęp był po to,żeby się trochę wytłumaczyć dlaczego tak mało jest na moim blogu ludzi.
No ale czas na zdjęcia.Wczoraj Emilka siedziała w swoim bujaczku.Bawiła się w nim  zabawkami które są w nim zawieszone.W pewnym momencie zaczęła robić ciekawe minki.
Najpierw jakby spoważniała.

Po chwili,mocno się nad czymś zadumała.

Potem jakoś Ją zaczęło zasysać do środka.

Spytałem więc " Co ty Emilka wyprawiasz?" Odessała się i powiedziała " A A A A A E BUUUU!

Zacisnęła usta i nie chciała już dalej ze mną rozmawiać.

Cały czas miałem aparat pod ręką.Jednak Emilka dała do zrozumienia że chyba woli abym miał co innego w ręku.

Tata,błagam Cię,daj mi w końcu to cholerne mleko i zostaw ten aparat!

Nie to nie! Zamknę się ale na Ciebie patrzeć nie będę! Mówiąc krótko Mam Cie gdzieś,obrażam się!

To tylko kilka fotografii jakie tego wieczoru zrobiłem.Jak już wyżej obszernie wspominałem,że na moim blogu człowiek rzadko gości.Moja Edyta prowadzi oficjalny blog Emilki i tam na pewno 
jej zdjęć będzie dużo więcej.Zapraszam więc do odwiedzenia i poszukiwania zdjęć Emilki na stronę http://emolkowy.blog.pl/#.T8owTxIBl20.facebook
Ale jeśli moja Edyta nie zamieści zdjęć,to ja obiecuję,że coś z tej wczorajszej sesji jeszcze wstawię pomiędzy kwiatki a robaczki.