Niedziela z aparatem w ręku.

Witam wszystkich którzy tu zajrzeli.Pozwólcie mi pokazać jak lubię spędzać wolny czas w niedzielę.Oczywiście jeśli nic mi tych planów nie pokrzyżuje.
Zwykle jest więc droga na wał za którym są starorzecza.

Kiedy już dotrę poprzez łąki nad Wisłę,zwykle są jej ogólne zdjęcia pejzażowe robione obiektywem 18-55 mm.

 Kiedy jest dobra widoczność,ładnie widać pobliski Sandomierz.Zmieniam więc obiektyw na 55-200 mm i ustawiam na skrajną ogniskową,dodaję filtr polaryzacyjny i robię co mogę.

Zwykle jestem prawie na wysokości Ptasiej plaży.Więc lustracja czy są tam dziś ptaki? Są!

To próba czy może da się podejść trochę bliżej? Oczywiście trzeba to robić bardzo ostrożnie.Warto jednak jest się trochę potrudzić.Ciągle odczuwam brak dostatecznie długiej ogniskowej.W ptasiej fotografii jest tak,czym jej więcej tym lepiej.A jeśli brak to trzeba robić co można.

Ptaki mają jednak świetny wzrok.Pies choć miło,że jest czasem przeszkadza.Zdjęcia robię z brzegu a do Ptasiej plaży jest dobrych kilkaset metrów.Mimo to każdy ruch płoszy ptaki i czasem zostaje tylko kilka fotek na pożegnanie.

Czasem też jest już zwyczajnie zbyt ciemno do pracy z długim obiektywem.Znowu więc zmiana na 18-55 mm i fotografia w Golden hour pejzażu Wisły.

Kiedy słońce zajdzie za horyzont,robi się bardzo zimno w obecnej porze a poza tym ciężko będzie po omacku wracać przez gęste krzaki.Trzeba to zrobić puki jeszcze coś widać.Zostają więc wtedy pominięte wcześniej łąki.

Dobra,ja wiem,że może nic ciekawego w tym moim plenerze.Nie są to urzekające widoki Kanionu Kolorado,Puszczy Amazońskiej czy innych bajkowych zakątków świata.Ale to właśnie jest to co kocham,szczególny krajobraz tzw.Doliny Środkowego Biegu Wisły.
Może nudna kraina ale nie dla mnie.Tu jest moje fotograficzne Eldorado z jego szczególnymi skarbami flory,fauny,wschodów i zachodów nad łąkami,starorzeczami oraz korytem rzeki Wisły.Mojej Wisły!